You ain't never been blue; no, no, no,
You ain't never been blue,
Till you've had that mood indigo.
That feelin' goes stealin' down to my shoes While I just sit here and sigh, "Go 'long blues". I always get that mood indigo,
Since my baby said goodbye.
And in the evenin' when the lights are low,
I'm so lonely I could cry.
'Cause there's nobody who cares about me, I'm just a poor fool that's bluer than blue can be.
When I get that mood indigo,
I could lay me down and die.
Ölüm ruhumuzu ne hale getiriyor kim bilir? Onu ne hale sokuyor? Ondan aldığı ya da ona verdiği nedir? Onu nereye koyuyor? Etten gözler veriyor mu ona arada sırada, dünyaya bakması ve de ağlaması için?
What power would hell have if those imprisoned here would not be able to dream of heaven?
Okur Takip Önerileri
"İnsanlar da ağaç gibidir. Ne kadar yükseğe, aydınlığa çıkmak isterse köklerini o kadar derine, karanlığa -kötülüğe- uzatmak zorundadır."
