İnsan, yaşadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez İnce tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, her birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sizi uyandırırmış. Bunu yazan şair ne kadar haklıymış!