Şiirin kendisi. O kadar küçük ki, çok büyük. Artık şiir okumaya hiç vakit ayırmıyoruz. Yağmuru sevmiyoruz. Yağacaksa bizim şehrimizden uzağa yağsın diye, yağmur bulutlarını tohumluyoruz. Noelde karları denize süpürüyoruz. Ağaçlar görüntümüzü mü kaplıyor, onları kesiyoruz. Çimleri biçmek gerekir, çok iş, en iyisi üzerine beton dökmek. Artık yaşamaya zahmet etmiyoruz.