Fotoğraf çekimi için Ankara'nın Mamak çöplüğündeyiz...
İnanılmaz kötü kokuyor, iyice içerilere girdik, resimliyoruz durumu, çocuklar var, çöpten bi işe
yarayacak, kilosu para edecek malzemeler topluyorlar, koku dayanılacak gibi değil. Birisi yanıma geldi, yüzü gözü kara olmuş, güneş yanığı, simsiyah teni, kara yüzünün ortasında pırıl pırıl bembeyaz gözakı:
''Abi benimde resmimi çeker misin?''
Yüreğim burkuldu; ''çekerim ama bunu sana ulaştıramam, bir daha buraya gelemeyebilirim”
12-13 yaşlarında gibi.
Yüzünde garip bi tebessümle şu cevap geldi:
''Abi sen resmi çöpe at, ben burda bulurum...''
Oturduğum tenekenin üzerinde kalakaldım...
(Alıntı)