(Küçük bir spoiler içerir.)
Anlatılamaz derecede güzeldi. Başta kitabın konusu pek farklı gelmediği için çok beklentiye girmiyorsunuz fakat hikayenin bir kısımdan sonra tahminlerinizin dışına çıkmasıyla kitabı ne kadar çok beğendiğinizi fark ediyorsunuz. Özellikle yazarın karakter ve duygu tahlillerindeki başarısı, karakterlere karşı yaklaşımınızı çok etkiliyor. Valter karakterine kitabın başlarında üzülmüştüm fakat bir türlü ısınamıyordum. Kitty ile yüzleşmesinin ardından çok sevmeye başladığım ve ölümü ile de bir şok dalgası yaşadığım bir karakter oldu. Valterın her sözüne "off sigma" diye okuduk arkadaşım ile. Zamanımız olsa sigma edit yapacak kadar da bağlandık bu karaktere... Hikayenin en masum karakteri için bu sona dayanmak mümkün değildi de açıkcası. Kitty karakterine de aşırı sinirlendim daha sonra da üzüldüm. Bu karakter duygu durumumu da iyice dengesizleştirdi. Ben Valter ile Kitty shipleyip mutlu bir son beklerken bu son benim pek hoşuma gitmedi. Bitireli saatler oldu ama hâlâ kitabın etkisindeyim ve muhtemelen önümüzdeki birkaç gün de kitabın etkisinden çıkamayacağım.
