“Meczupla deli aynı değil. Hoş ikisi de aklını yitirmiş denir ama aklını terk edenlere deli denir de gönlünü bulanlara meczup. Âşıklara deli diyenin aklı yoktur.”
Sayfa 52
Bana kalırsa asıl olan gönül ama benim gönlüm kırık. Hayır, parça parça hatta paramparça bir gönlüm var. Kimsenin olmayan ve kimseyi alamayan, sığdıramayan birine yer bulamayan tuz buz bir gönlüm var. Aklımınsa faydasını neredeyse hiç görmedim.
Sayfa 21
Reader Follow Recommendations
Oysa ben gitmekten fazlasını yapıyorum. Apaçık kaçıyorum. Geçmişimden kaçıyorum, yalnızlığımdan kaçıyorum, korkularımdan kaçıyorum, acılarımdan kaçıyorum, kaçmaktan bile kaçıyorum ama bir türlü kendimden kaçamıyorum. Nereye gidersem gideyim kendimi de götürmek zorunda olmak ne kadar da kötü. Bunca gidişimin sebebi kendimden kaçacak bir yer bulmak aslında. Bir çare aramak. Ama olmuyor, insan derdinden kaçsa kendinden kaçamıyor. Belki de bunun tek çaresi aklından kaçmak. Kendinden kaçmak için aklını kaybetmek gerekiyor galiba. O yüzden imreniyorum bazen delirebilenlere.
Sayfa 20
…yollar bir türlü bitmiyor. Ama herkes yine de bir yerlere gidiyor. Yine yetişmeye çalışıyorlar. Kimse durmuyor, kimse dinlemiyor ve kimse beklemiyor.
Sayfa 13