"Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez" diyorlar ya, ben tam olarak o yerdeyim. Kimin kalbi taştansa, nefretle doluysa, kırdığı yerden kırılsın ki bir daha kimseyi üzemesin, kıramasın!
Genel olarak beğendiğim bir kitap oldu. Kitabın ilk başları o kadar akıcı geçti ki bazı isimleri aklımda tutmakta zorlansamda, ama sonlarına doğru kitap bitmek bilmez oldu. Yazar aynı konulara, aynı cümlelere çok değinmiş bu biraz sıktı, kitabın sonlarına doğru olayları anlamakta biraz zorlandım. Örneklemeleri güzel olmuş mesela kuş türleri bazı duygulara benzetilmiş. Toparlamak gerekirse kitap ölmeden önce ölmeyi, uykudan uyanmayı anlatıyor.