Ecemnur Öksüz
@Ecemnuroksuz
Türkçe Öğretmeni
Pamukkale Üniversitesi
İstanbul
16 reader point
Joined on May 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Başkalarının verdiği imkanla ışık saçan biri olma, başkalarının yardımıyla elde edilecek sükuta ihtiyaç duyma. Özetle bir insanın* başının dik durması gerekir, dik tutulması değil. (...) Kesinlikle gerçekleştirmek istediğin şeyler için hızlan, boş umutları defet, eğer kendinle ilgiliysen hala mümkünken kendi yardımına koş.
Reader Follow Recommendations
"kötü insan olduğumuzdan değil, ışığı yitirdiğimizden."
Ama insan yaşadığı hayatı sevmediğinde, onu değiştirmek gerektiğini bildiğinde elinde başka seçeneği yoktur, öyle değil mi? Bir başkası olmak için ne yapmalı? Olanaksız. Artık hiç kimse olmamak, hiç değilse bir kez kendi varlığımızı unutmak gerekirdi. (...) "kötü insan olduğumuzdan değil, ışığı yitirdiğimizden."
Sayfa 99Kitabı okudu
Kendimizden iyi olanlara nadiren sırrımızı açarız. Onların yanından daha ziyade kaçarız. Tersine, çoğu zaman kendimize benzeyen ve zayıf yanımızı paylaşan kimselere açarız içimizi. Demek ki kendimizi düzeltmeyi ya da iyileştirmeyi istemeyiz. Çünkü bunun için önce "kusurlu" diye hüküm yemek gerekir.
Sayfa 60Kitabı okudu
Mutluluğunuz ve başarılarınız, sadece onları cömert bir şekilde paylaşmaya razı olduğunuz zaman "affedilir".
Sayfa 58Kitabı okudu
Unutmak, insana verilmiş en büyük hediye.
Bir kız, iki dirhem bir çekirdek giyinmiş bir oğlanla evlenmesine engel olan babasına "Bunu ödeyeceksin." dedi ve kendini öldürdü. Ama babası hiçbir şey ödemedi. Herif balık avlamayı çok seviyordu. Üç pazar sonra ırmağa gitti ve "Unutmak için..." dedi. Doğru söylemişti, unuttu da. Aslında bunun tersi şaşırtıcı olurdu. Birilerini cezalandırmak için kendimizi öldürmeyi düşünürüz, oysaki ona özgürlüğünü vermiş oluruz.
Sayfa 55Kitabı okudu
Bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yirmi yılını verdi. Her şeyi feda etti ona: dostlarını, emeğini hatta dürüstlüğünü. Ancak bir akşam kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. Canı sıkılıyordu, hepsi bu, insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu. Bu yüzden kendine karmaşa ve dram yüklü bir yaşam yaratmıştı. "Bir şey olması gerek." İnsan ilişkilerinin çoğunun açıklaması işte bu. Bir şey olması gerek, aşksız bir kölelik, savaş ya da ölüm. O halde yaşasın cenaze törenleri!
Sayfa 31Kitabı okudu
Ölü'nün Özgürleştirmesi Hk.
Saygı o zaman kendiliğinden gelir, belki de yaşamları boyunca bizden bekledikleri o saygı. Ama ölülere karşı hep daha dürüst ve daha cömert olduğumuzu biliyor musunuz? Nedeni basit! Onlara karşı bir yükümlülüğümüz yoktur da ondan. (...) İllaki bir sorumluluk yükleyeceklerse belleğe yüklerler, bizimse belleğimiz zayıftır.
Sayfa 28Kitabı okudu
Bütün insanlarda olduğu gibi her şey kendisiyle ilgili sanıyordu.
Sayfa 137Kitabı okudu
"Yalnızlığından Keyif Alan, Dairesel Bir Küre"
İnsanın kendisini diğer insanlardan daha çok sevmesine rağmen kendi hakkındaki yargısına, diğerlerinin düşüncesinden daha az önem vermesine hep şaşarım.
Sayfa 126Kitabı okudu
"Alelade bir şeyi tartışmıyoruz." dedi, "deli olup olmayacağımız söz konusu."
Sayfa 123Kitabı okudu
Büyük insanlar güneşi nasıl uyandırabilirler?
Önemi yok, kendim için şarkı söylemeyi sürdüreceğim. Çünkü, ne mutlu bana ki, hala pişmanlık sözcüğünün ne anlama geldiğini biliyorum.
Sayfa 273Kitabı okudu
