Gerçek aşkın yolu engebelidir.
Reader Follow Recommendations
Niçin diğerlerinin hayatı ve mutluluğu bende sadece nefret uyandırıyordu. Çünkü biliyordum, benim hayatım yavaş yavaş ve acılı, susmuş sona ermiştir.
Bana benzeyen, görünüşte bendeki ihtiyaçlara, tutkulara, arzulara sahip bu insanlar niçin kırarlar beni? Ancak benimle eğlenmek, bana çatmak için yaratılmış bir avuç gölgeden başka bir şey mi bunlar? Ne hissetsem, ne görsem, neye değer versem hepsi, baştan sona bir vehim değil mi, gerçekten hayli farklı bir kuruntu değil mi?
Çünkü benim için hiç önemi yok, inanmış inanmamış başkaları. Lakin tek korkum: Yarın ölebilirim kendimi tanıyamadan.
Öyle ya, istersek geçmişi hatırlamanın bir üstünlük değil,hastalık sayılacağını;gelecek üzerine de insanın içine sinerek,yani tam bir inançla düş kurmasına olanak bulunmadığını, düşü oluşturan sabır,sabırsızlık,karar ve merak gibi ikinci derecede unsurlarınsa zevk ve acı arasında durmadan gidip geldiğini ileri sürebiliriz, hem de pek inandırıcı bir biçimde.
Ne de olsa hiçbir şey insan zihnini sağlam bir amaç, ruhun akıl gözünü odaklayabileceği sabit bir nokta kadar iyi yatıştıramaz.
Düşüncelerinden çoğu kusursuz birer mantık örneğiydi. Yazık ki bunlar hep düşünce olarak kalırlardı. Yalnız ara sıra mantıksız bazı varsayımlara saplanırlardı ve yazık ki eyleme dönüşen düşünceleri de çoğu zaman işte bunlar olurdu.
Ey aşk, zorba nefrete bırak tacını da, gönlündeki tahtını da!
Yılan dilinin zehriyle dopdolu göğsüm kabar artık!
