Eda Ceylan
@Edceylan
13 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Senin hayatının tarihini yazmak, benim yokluğumun tarihini yazmaktır.
Baban geçmişini anlatmak istemiyor çünkü o geçmiş, ona başka biri olabileceğini ama olamadığını hatırlatıyor.
Sayfa 43Kitabı okudu
Yaşamımda pişmanlığını duyduğum şeyler, verdiğim yanlış kararlar değil, hissetmeyi başaramadığım duygulardır.
Sayfa 197Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Olduğum yerde kalamazsam, ki kalamayacağım, o zaman var gücümü çekip gitmeyi harcayacağım.
Sayfa 112Kitabı okudu
Dışarıda olan her şey, istendiği an sizden alınabilir. Bir tek içinizde olanlar güvendedir.
Sayfa 44Kitabı okudu
Büyümek zor. Tuhaf bir biçimde fiziksel gelişimini dursa bile duygusal olarak büyümeye devam ediyoruz sanki, buysa hem genişlemeyi hem de büzüşmeyi içeriyor bazı kısımlarımız gelişip serpilirken diğerlerini gözden çıkarmak, ortadan yok olmalarını izin vermek gerekiyor... Katılık asla işe yaramıyor, sonunda kendimizi dünyamıza uymayan, yanlış bedende buluyoruz.
Sayfa 39Kitabı okudu
Sevgi doğuyordu. Sonra bir gün ölüyordu.
Ölünce hiç doğmamış gibi oluyordu.
Sayfa 18Kitabı okuyor
"Karanlığa adım asmaktan hayata kafa tutmaktan fırtınalı ruhlardan cesurlardan ataklardan... Hep korktum. Yanmaktan çok korktum sonunda yanacağımı hissettiğim hiçbir aşkı göze alamadım. Bu yüzden kuru kuruya yanıyorum şimdi. "
Sayfa 206 - Selda trenKitabı okudu
Bazen okuduğu romanda, hikayede yer alan önemsiz bir kişiye takılırdı. Takıldığı kişinin metne girme nedeninin bir tek cümleden ibaret olduğunu görür, herkesin hayatının doğru söylenmiş bir cümleyi sığabileceğini düşünürdü. Şimdi kendi cümlesini arıyordu. Hayattan beklediği şeyleri elde ettiği anda hepsinin budalaca olduğunu anlamış, yalnız bir adam...
Sayfa 123 - Ersin'in düşünceleriKitabı okudu
İnsanların yürekleri arasındaki bağ yalnızca uyum üzerinden oluşmuyordu. Aksine bir yaradan diğerine daha derin bağlar oluşuyordu. Acı acıyla, kırılganlık kırılganlıkla yürekleri birbirine bağlıyordu. Elemli çığlıklar olmadan suskunluk, kan toprağa akmadan affeediş, İinsanın içini lime lime eden kayıplardan geçmeden kabulleniş mümkün değildi. İşte bu, gerçek uyumun kökünde var olan şeydi.
Sayfa 265Kitabı okudu
"Ne kadar da iyisin. Hepiniz kadınlara karşı ne de iyisiniz. Hayatınızda üç büyük amaç var: bizi düzmek, korumak ve canımızı yakmak. "
Sayfa 138Kitabı okudu
Anne babamız bize çok eğitici dört sahne öğretti dedim. İlkinde annemle babam genç ve mutluydular. Biz çocuklarda cennet bahçesinde keyif sürüyorduk. İkincisinde babam başka bir kadın bulup onunla tüylü, Annem keçileri kaçırdı biz çocuklar da cennet bahçesini kaybettik. Üçüncüsünde babam fikrinden cayıp eve geri geldi. Biz çocuklarda Yeniden dünya cennetine girmeye çalıştık. Annemle babam da sürekli çabamızın boş olduğunu gösterdi. Dördüncüsünde biz çocuklar cennetini asla var olmadığını ve cehennemle etmemiz gerektiğini öğrendik.
Sayfa 126Kitabı okudu
İçkini içersin, hiçliğe bakarsın, kendi hiçliğini görürsün; hiçbir şey, hiçbir biçimde canını sıkmaz olur.
Sayfa 26Kitabı okudu
Yaşanan yaşandı. Görülen görüldü. Yaşanan da görülen de üstümüze ne yaptıysa yaptı. Biz ne olduysak olduk. Biraz dıştan, biraz içten derken yuvamız yaptık. Bu durmazmış. Sen durursan, durur.
Sayfa 35Kitabı okudu
"İnsanın hayatı bir rahim arayışından ibarettir."dedi Ekmel bey "ev, rahimdir. Bundandır kendimize bir ev aramamız. Evi olan insan ne şanslı!"
Sayfa 109Kitabı okudu
