Bu kitap bana biraz da olsa geçmişi tekrar yaşattı .Yeri geldi sayfalar arasında anılarımı hatırlayarak tazeledim ,yeri geldi karakterlerde kendimi , arkadaşlarımı buldum.Sanki karakterlerin gözünden seyrettim olan bitenleri.
Yalnız İtiraf etmek gerekirse kitabın ortalara doğru sıkıldım olaylar olağan akışa göre ilerledi ama sona doğru bu fikir oldukça değişti ve duygu karmaşası içinde buldum kendimi .
Carpe diem kavramının neyi ifade ettiğini daha çok idrak ettim.Ve farkettim ki anda kalamıyoruz, geçmiş ve geleceğin bağları bizi bırakmıyor ve anı yaşayamıyoruz.Çevremizdeki insanların sözleri , düşünceleri bize duvar oluyor ve bu duvarı kolayca aşamıyoruz.Kendimizi tanıyıp , derin bir nefes alarak anda kalmak dileğiyle...:)
