Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Şahin Akkuş

Anılar bahar gibi canlanıyor, diye düşündü Laurel. Anılar tıpkı bahar gibi. Bazen yaşlı bir kütük durduk yere çiçek açıyordu.
Sayfa 109 - CanKitabı okudu
Reklam
Ama bir adı unutmak, o insanı unutmaya yetmez.
Sayfa 28 - CanKitabı okudu
Aptal olmak üzücüydü ama aptal görünmek özgürlüktü.
Sayfa 86 - CanKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Onun bana ait olduğunu hissediyordum. Tam şimdi bir başkasına aitken, onu hiç bu kadar bana ait hissetmemiştim. Ne talihsizlik. Bunun ne anlama geldiğini biliyordum, o ancak bir başkasına aitken bana ait olabilirdi. O da bir artık olduğunda.
Sayfa 170 - CanKitabı okudu
Dünya acıyla dolu bir hapishanedir, öyle inşa edilmiştir ki yaşamak için insanın diğerlerine acı çektirmesi gerekir?
Sayfa 124 - TimaşKitabı okudu
Reklam
Şimdilerde kimsenin yeni bir şeyler düşünmeye cesareti yok. Durmadan var olan düşünceler konuşuluyor, eski düşünceler yuvarlanıp duruyor. Gerçek yaşlandı ve bunadı.
Sayfa 70 - TimaşKitabı okudu
Olduğunuz gibi olmaktan utanmayın; insanların hepsinin aslında birer sırtlan olduğunu ve 'iyi' olmanın sadece kendini gizlemeyi bilmek demek olduğunu düşünerek, kendinizi teselli edin.
Sayfa 175 - CanKitabı okudu
Frengi tehlikesi altında yaşarken insan hayal gücünü çalıştırabilir, yeni şeyler bulabilir mi? Kadın ile sanat bir arada yürümez dostum. Her vajinada bir sanatçı gömülüdür.
Sayfa 153 - CanKitabı okudu
Reklam
Madem ki ölümlüyüz, en azından bu dünyada var olduğumuz sürece Tanrı'nın gözünde parlayalım.
Sayfa 143 - YKYKitabı okudu
İnsan asla tamamen, asla gerçekten hatırlamıyor; zamanla belleğindeki hatıraları yeniden inşa ediyor.
Sayfa 108 - CANKitabı okudu
Hayat insanı köksüzleştiren bir makine; daha çocukluğumuzdan başlayarak bizi soyuyor, bizi sonsuza kadar başka biri yapan bir ilişkiler, sesler, mesajlar banyosuna daldırarak yeniden şekillendiriyor.
Sayfa 94 - CANKitabı okudu
Beni yaralayan onun yalanları değil, kendi aptallığımdı.
Sayfa 291 - EverestKitabı okudu
Gerçekler başladığı zaman, tüm idealler, tasarılar, tüm o boş hazırlıklar birden değersizleşir. İnsanın ayakları ister istemez yere basmaya başlar. İnsan ancak savaş zamanlarında, kıtlık zamanlarında gerçekçi olur. Böyle zamanların dışında her şey hayaldir, idealdir, zaman kaybıdır.
Sayfa 244 - YKYKitabı okudu
110 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.