Ayşegül TURAN
@Eflal__Mihra
Öğrenci
Lise 2 . Sınıf / 10 . Sınıf
İstanbul
İstanbul / Bakırköy, 8 April 2008
14 reader point
Joined on February 2024
Okuma Hedefleri
KORKUNUN ECELE FAYDASI YOKTUR .
Sevgi bütün kötülüklerin üstesinden gelirdi . Benim duvarlarım , sevgiyle çiçeklenmişti . Gelecek günler kim bilir nelere gebeydi , bilemezdim . Tek bildiğim , korkunun , olacaklara engel olmayacağıydı .
✨
Reader Follow Recommendations
Eflal
Bir salıncak kuruldu göğsüme ; çocukluğum , gençliğim sırayla sallandı göğe doğru . Bir nefes çektim içime , yalnız olmadığımı hatırlattım kendime .
Yansın zaten yanıyor . Bi ' boşluk var yeri dolmuyor . İçimde fırtınam kopuyor , kopsun
Bir yalan eksik bir yalan fazla . İster inan ister inanma . Yalnızlığın çaresini bulmuşlar .
Bu çocuklar bile bana cani gibi gözüküyorlar , ne yaptılar bana ?
Böyleydim ben . Çok sevdiğim insanların geçmişteki duygularını bugünümde iyileştirme telaşındaydım .
Terapistim dedi ki: "Her yaşadığın tartışmada karşındakini ayrılıkla tehdit ediyorsun. Çünkü genç yaşta çok incinmişsin ve insanların sadakatini bu şekilde test ediyorsun. İnsanların yanında kalacağına emin olana kadar onların sınırlarını zorluyorsun. Bu durum sana güven sağlıyor olabilir fakat sağlıklı bir durum değil.."
TERAPİDE ŞUNU ÖĞRENDİM
Neye odaklanırsan o büyür . Nasıl yani ? , Şöyle ki
Sıkıntılara odaklanırsan sıkıntılar , güzelliklere odaklanırsan güzellikler .... Ve eğer kendine odaklanırsan sen büyür ve gelişirsin .
Tamam , çok güzel .... İşte bu noktada devreye girmemiz gerekiyor . Peki nasıl olacak ki ? Bilmiyorum ama öğreneceğim gittiğim terapileri öğrenecek, ve hayatımı bunlara adayacağım ....
ÇOK KLİŞE AMA BİR O KADAR DA DOĞRU ....
' İnsanları güldürmeye çalışan kişilerin çoğu kendi içinde mutsuzlardır '
SÜRPRİZ YUMURTADAN ÇIKAR GİBİ
" Aradığınız Asena ' ya şu an depresyonda olduğu için ulaşılamıyor . Lütfen depresyondan çıktıktan sonra tekrar deneyiniz .
Onu bırakmak istemiyordum . Onu bırakamazdım . Yeniden olmazdı . Ne ben , ne de o bunu kaldırabilirdi ....
Bana verdiği sözle hayata tutunmuştu . Birbirimize verdiğimiz o sözle .... Onu bırakıp gidemezdim ama kalırsam ne olacaktı ?
Şimdi her günümü onunla geçirdikten sonra bir daha onsuz kalamazdım . Yapamazdım , dayanamazdım . Sabah yemek yiyip yemediğini bilmeden , gününün nasıl geçtiğini soramadan , o tek gamzesini göremeden yapamazdım artık ....