Insan mutsuzken dikkati hep kendine döner.Kendini çok ciddiye alır.Mutlular, yani kendilerini gercekten severlerse , pek düşünmezler kendilerini.Mutsuzu neşelendirmeye çalıştiginda, istemez karşı çıkar. Çünkü dikkatini kendinden ayırıp evrene yöneltmek zorunda kalacaktır.Mutsuzluk kendine düşkünlügün varacağı en son noktadır