Kül yığınına dönen yüreğimde bir ateş yaktınız. Ne var ki bu ateş hiçbir yeri aydınlatmıyor, hiçbir şeyi canlandırmıyor, hiçbir işe yaramıyor. Boş yere yanıyor.
Sayfa 162
Zaten sevgi her zaman nefretten üstün değil miydi?
Arkadaşım öldü, komşum öldü, aşkım, ruhumun sevgilisi öldü; işte hep bir tek kişide kalan o kaskatı, ölümsüz sırrı bende yaşamımın sonuna kadar içimde saklayacağım.
Sayfa 14