Bana kim söylemişse bu sözü, haklıydı; hayat akıyordu... önüne kattığı taşı, toprağı, yaprakları, olayları, anıları beraberinde sürükleyerek, durmaksızın akıyordu... yeni mecralara doğru.
"Neden kız çocuklarını bu okula almıyorlar, hiç düşündün mü? "diye sormuştu bana. " Çünkü bizim çok daha zeki ve becerikli olduğumuzu bildikleri için, başarılarımızdan ödleri patlıyor!"