“Beklemeyi bilmek, talimli olduğum bir maharetti. Anlamadan beklemek. Ne kadar bekleyeceğimi kestiremeden, niye ve hatta bazen neyi beklediğimi dahi çözemeden, öylece beklemek… Beklemekte talimli, terbiyeli ve hayli becerikliydim.”
“Anlamak dünyanın en feci şeyiymiş. Anlamanın dünyanın en feci şeyi olduğunu da o zaman anladım. Kalbim minik parçalara ayrılıverdi. Gözlerime yaşlar sökün etti. Neden yaptı diye düşündüm, beni neden kandırdı? Üzülmeyeyim diye mi? Sanki böyle üzülmedim mi?”
“Nereye uçarsa uçsun orada mutlu olacağına inanan iyimser bir kuş havalandı içimden. Nereye konarsa konsun orada yalnız kalmayacağını sanan sersem bir kuş.”