80 sayfaya neler sığabilir ya da ne anlatılabilir ki diye bir düşünceniz varsa bu kitabı alın ilk sayfayı çevirin ve kendinizi Zweig'e bırakın. Mektup" Sana beni hiç tanımamış olan sana" diye vurucu, isyankar bir cümleyle başlıyor.Bu cümlenin aslında nasıl bir AŞK nasıl bir ÖZLEM nasıl bir KEDER nasıl bir BEKLEYİŞ taşıdığını kitabı okuyunca anlayacaksınız. Kitabı ikinci defa okudum boş geçen ıskalayan tek bir cümle yok. Bitince geriye yaslandım biraz yazar R. gibi umarsız, aşksız, ruhsuz adamlara saydırdım. Sonra mektubun sahibesine hem çok üzüldüm hem çok kızdım. Diyeceğim o ki değer görmediğiniz topraklarda çok fazla dolaşmayın terkettiginizde yaşayacağınız üzüntü orada ısrarla kalıp yaşayacağınız kırgınlıktan yeğdir.
Keyifli okumalar dilerim.
