Minel
@Elizabeth_h
"florebo quocumque ferar."
youtu.be/uyeQZMRFob0?si=...
tiktok.com/@jane_eyreee?_t...
12 Ağustos 2001
806 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Geçici bir teselli olmak istemiyordu. İlaç olmak istiyordu. Her farklı koşulda, her farklı yerde, her farklı zamanda onunla olmak istiyordu.
Sayfa 316Kitabı okudu
Eğer ipin öbür ucunda kimse yoksa uçmanın nesi güzel? Ya da karaya çıkmana yardım edecek kimse olmadan suda sürüklenmenin ne anlamı var?
Sayfa 258Kitabı okudu
"Keşke yaşam kitaplarımdakilere daha çok benzeseydi," diye söylendi Fern. "Kitaplardaki ana karakterler asla ölmezler. Eğer ölürlerse hikâye ya mahvolur ya da biter."
Bailey, kalabalık koridorda kendine yol açarak ilerleyip en yakın çıkıştan bir kasım öğleden sonrasına çıkarken, "Herkes birileri için ana karakterdir,"
Sayfa 34Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Fern onu sarıp sarmalayan, bir çapa gibi diplere sürükleyen ve içine işleyen bu ses karşısında ürperdi. Bu sesin onu sarıp sarmalaması için kalın gözlüklerin arkasındaki gözlerini fark etmeden kapatmıştı.
Sayfa 17Kitabı okudu
Belirli bir oranda toplum kurallarına uyma, toplu halde yaşamak için gereklidir ve bunun karşıtı tutumlar bireyin kendisi için de zararlı olabilir. Ancak, normalliğin temel ölçütlerinden biri, kişinin kendisini iyi hissedebilmesidir. Bu ise yalnızca yaşamın sürdürülmesini değil, insanın dünya içinde kendine özgü bir yer edinebilmesini ve yaşamından doyum sağlayabilmesini de içerir. Buna karşılık, yalnızca toplumun onayına yönelik davranışlar kişiliğin ortadan silinmesine neden olabilir.
Sayfa 10Kitabı okuyor
Bir başka deyişle, kimse siyah ya da beyaz olarak nitelendirilemez. Aslında hepimiz grinin tonlarıyız. Kimimiz daha koyu, kimimiz daha açık.
Sayfa 10Kitabı okuyor
İNSAN, varolduğu günden bu yana sürekli olarak, içinde yaşadığı dünyayı ve evreni tanımaya ve anlamaya çalışmış, ancak bu çabası içinde en az tanıyabildiği varlık yine kendisi olmuştur.
Sayfa 9Kitabı okuyor
Ve ardından veda etti, bende o an fark edememiş olduğum bir iz bırakıp giderek.
Sayfa 7Kitabı okuyor
-Vazgeçtim.
-neden?.
-gülmeye alışmak istemem.
-hep gülünmez ki zaten. yanağına hüzün düşecek ki dudakların kıvrıldığında o hüznü boğsun. ancak öyle gerçekten gülmüş olursun.
Sayfa 39Kitabı okudu
O güzel yüzünde gülüşünü gördüğümde göğüs kafesimin orta yerinde bir güneş
doğduğunu ve içimi ısıttığını bilmiyordu.
Bilse her daim böyle, öfkeli ve hayattan öç
almak istercesine dikenli durur muydu?
Sayfa 392Kitabı okudu
Ömrümün son gününde bile güneş batana dek senin yolunu gözleyeceğim.
Sayfa 390Kitabı okudu
-Olduğun kişi olarak yeterince güzel olduğunu düşünüyorum
-beni tanımıyorsun.
-Sen de beni tanımıyorsun. Ancak beni güldürmek için uğraşıyorsun.
Sayfa 51Kitabı okudu
“Her gece odamın penceresinden
gökyüzündeki yıldızları izlerken o keyif
aldığı anlardan birinde onunla birlikte
olmayı diliyordum. Ancak... Kim içtiği sigaraların çöplerini saklayan bir hastayı severdi ki?"
Sayfa 26Kitabı okudu
O hayatıma girmeden öncesi, elimde avucumda olanların tümü bu kadar. Bu sayfa kadar... On sekiz yılımı anlatmak için bu kâğıt
parçası yeter bana, hatta fazla bile.
Sayfa 12Kitabı okudu
o, her sigarasını bir kibritle tutuşturuyor.
ve sonra o kibrit alevinin parmak ucuna kadar ulaşmasına müsaade edip tenindeki sızının onu yok etmesini bekliyor. yanmanın ne demek olduğunu böyle öğreneceğini zannediyor, bir yara nasıl iyileştirilir, bilmiyor ama yanmak istiyor.
Sayfa 23Kitabı okudu
