Nasıl iyi olunur henüz öğrenemedim ama
“İyiyimler” yamaladım dilime.
Tedirginim aslında, seni unutuyor olmak,
Hafızamı milyon kez zorlamama rağmen yüzünü
hatırlayamamak korkutuyor beni..
Mutsuzluk gülümseyerek gelir, adıyla süslenmiştir;
Banliyo treninde rastladığımız
Sınav saatini kaçırmış liseli kız,
Hep kazanırsın ey çözümsüzlük!
Ey otobüssever ey Troya yolcusu!
Anımsarsın günlerce konuşup durmuştuk
O İB(ipekböceği) sesli kadını;
Birinin Grönland’ı olmaya hazırlanıyordu.
İki çay söylemiştik orda, biri açık,
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Yaranamadım, sevdiremedim kendimi
Aklım ermedi, ne istedin de vermedim?
Artık olamam senle bir kez daha, olamam yetti
Yanında da kalamam, aşığın olamaz tenim…
"Bir deniz kıyısında otur
Gemiler sensiz gitsin bırak
Herkes gibi yaşasana sen
İşine gücüne baksana
Evlenirsin, çocuğun olur
Beni koyup koyup gitme, n'olursun"
aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
aysel git başımdan istemiyorum
benim yağmurumda gezinemezsin üşürsün
dağıtır gecelerim sarışınlığını
uykularımı uyusan nasıl korkarsın
hiçbir dakikamı yaşayamazsın
aysel git başımdan ben sana göre değilim
benim için kirletme
Bir gün en olmadık zamanda anlayacaklar kıymetini.
Bir gün bir çift gözde senin gölgeni aradığında anlayacaklar.
Bir kelam da ona verilen bir selam da anlayacaklar, artık olmadığını.
Belki günler belki aylar geçecek ama bir gün dönüp o olsaydı bana bunu yapmazdı diyecekler.
Biri gidecek hayatından, sanki hiç var olmamış gibi olacak.
Mutfakta su içtiği bardağı olsada, kendisi olmayacak mesela.
Kalbinde yeri olsada kendisinden hiçbir iz kalmayacak.