Başından sonuna kadar, hiç sıkılmadan okuduğum sürükleyici bir kitap oldu. Kitapta ilgimi çeken birçok yer oldu ama en etkilendiğim kısım kişinin yaşamadığı, görmediği duygular, hisler veya olaylar hakkında basitçe ve hiç çekinmeden yorum yapabildiğiydi ama bu basitçe yorum yaptığı olay kendisinin başına gelince yaşanan pişmanlıktı. Bunu kitapta da gördüm. Hatta bunu bir alıntıyla gösterelim.
"Ay ışığı altında kara birer gölge olarak görünen bu insanlar, yıllarca, her gün onun çektiği acının aynısını çekiyor olmalıydılar. Nasıl olur da yirmi yıldan fazla bir süredir bu durumu anlamamış, anlamak istememişti?"
Fikrimce zamanımızın en büyük sorunlarından biri olan anlayışsızlık, empati kurma yoksunluğunu en güzel şekilde anlatmış Yazar Çehov. Ben kesinlikle tavsiye ediyorum, okuyun, okutun. Anlaşılacağımız günlere...