Bir şey yaklaşıyor ve o bunu kokusuyla bekliyordu. Neydi bu ? Bilmiyordu , isimlendiremeyeceği kadar muğlak ve uçucuydu. Ama onu hissediyordu , gökyüzünden sızıyor,seslerin, kokuların,havayı dolduran reklerin arasından ona uzanıyordu.
Şimdi göğsü düzensiz, telaşlı bir ritimle inip kalkıyordu. Onu ele geçirmek üzere yaklaşan bu şeyi tanımlamaya başlamıştı
......
" Özgür, özgür, özgür!"
Ve tıpkı yazgısı yitip gitmek olan gölgeler gibi kitaplarım da kutularının içinde gözden kayboldular ve benim güvenilirliği olmayan zihnimde sadece parça parça ve belli belirsiz hatıraları kaldı . Ama şimdi Lizbon Şehri'nin yüce gönüllülüğü sayesinde mezarlarından çıkacak ve dirildikleri günden itibaren mucizelere olan inançlarını cümle aleme duyurmaya hazır vaziyette yeniden raflarında durmaya başlayacaklar .
Alberto Manguel
Çünkü yüzyıllık yalnızlığa mahkum edilen soyların , yeryüzünde ikinci bir deney fırsatları olamazdı.
Reader Follow Recommendations
"Soyun atası ağaca bağlanır, sonuncusunu da karıncalar yer." Melquiades
Gabriel Garcia Marquez/ Yüzyıllık Yalnızlık