Düzdü, bəzi adamlar var ki, müharibəni sevirlər, qisas almağı, döyüşməyi, güclü və mərd olmağı, mənsə sadəcə xoşbəxt olmaq istəyirəm.
Heçnə hiss etmirəm, kütləşmişəm, beynim quruyub. Mən varam, həm də sanki yoxam...
Sana bir şey diyeyim mi? İnsan çok uzun süre yalnız kaldı mı hastalanır, yalnızlıktan hastalanır.
Reader Follow Recommendations
Qəribədi ki, gün ərzində təkliyimi heç hiss etmirəm. İnsanlara qaynayıb-qarışıram. Onlarla deyirəm, gülürəm, əylənirəm. Ancaq evə qayıdıb başımı yastığa qoyduğum anda içimi qəribə hisslər bürüyür. Məhz o zaman yalnız olduğumu anlayıram. Ondan daha pisi yalnız olduğumu anladığım halda belə heç kimi həyatımda istəmirəm. Dərdinin dərmanını bilib əlinlə itələmək kimi bir şeydi. Bundan daha pis nə ola bilər?
