Siz hiç, bir kitabın fiziksel/matbu olarak (Tuba | Yaşamöyküsel Bir Karalama) kendi öyküsü içinde (Tuba kitabının öyküsünde) yer aldığını, dahası, kendini yok etmeye çalıştığını gördünüz mü?
"Karanlıklarda, derinliklerde, köşelerde bir yerlerde bir defter bulunur. Şöyle yazıyordur kapağında: Tuba | Yaşamöyküsel Bir Karalama
...
Kazar, kazar, bir yerlerden, kitap mı, defter mi, başka bir şey mi olduğu belirsiz şeyin durduğu/oturduğu yönden sinsi, kurnaz, çılgın, alaycı, kötücül, ölümcül bir kahkahadan başka her şeye benzeyen kahkaha duyulurken hep kazar.
Sonra?..
Sonrası 'var'la 'yok'!"