Senle ben ve bence aramızda tek bi karış
Olmalıydı, lakin hep bi gerginlik, bi barış
Bu yarış, kazanmadıkça bitmiyor
Sanki hep mi birdi aklımız da şimdi farklı?
Çözmeliydik bence en başında, hep tur attık
Kapattık ve şimdi üstümüzde geziyor
Kaçar gider yine gözlerin
Yeterli değil miydi sözlerim
Seni biraz daha tutmaya yanımda
Olmasan olur mu yu denedim
İlk attığım adımda sendeledim
Beni biraz daha tutsana yanında
Gittiğinde gündüzüm gecem bi hayli şaştı
Yalnızım ve ben bu fikre çok yabancılaştım
Baktım, sen olmayınca olmuyor
Bildiğim ne varsa söyledim, bıraksan artık
İnadı, gel benimle, belki dersin iyi ki tattık, atlattık
Hayallerim bir bitmiyor
Kaçar gider- dktt
Ölü bir ruh
Ve ben onu özlüyorum ve onu özlediğim için kendimden nefret ediyorum. Onu hâlâ sevdiğim için kendimden nefret ediyorum. Onu kendi içimde bitiremediğim için her şeyden nefret ediyorum. Bağırmak istiyorum , yorulduğumu haykırmak istiyorum. Bunu söylemek iğrenç hissettiriyor. Nefes almak iğrenç hissettiriyor. İçimde ufacık bir yaşama hevesi kalmamasına rağmen hala bu dünyada olmaktan nefret ediyorum. Benim bir insan olduğunu , yorulabileceğimi ve delirebileceğimin farkında olmamaları canımı yakıyor.
Bazen seni düşünmek için kimsenin yüzüne bakmıyorum.
Kapalı alandan korkmama rağmen battaniye ile yüzümü örtüyor, seni düşünüyorum. Sana olan sevgim, korkularımdan daha kuvvetli.
Reader Follow Recommendations
İnsan görmediğini sevebilir mi?
Bilmediğini sevebilir mi?
Seviyor, oluyor.
Peki gelmeyecek, onun olmayan ve olmayacak birini sevebilir mi?
Tabii ki de sevebilir.
Ya bekleyebilir mi?
O zor işte, bekler ama ne beklemek.
Acıdan konuşamaz, öyle bekler.
Özleminden ağlar ancak.
Şeytan bir günahı ne kadar bekler ki?
Bilinmez.
Ama bekleyen, sevdiği kişinin ecel olduğunu bilse bile bekler.