Kalanların pek değeri olmaz kimsede. Gidenler bazı şeyleri götürür. Bazı gecelerin sabahı olsa da karanlık daima kalır. Kendinden de sakınır bazen insan. Zarar gelmesin , aman incinmesin diye. Ama O incitmekten korkmaz bazen. Bazen insan kaderine yazılanı da kabullenemez , bir tarafı ölü olur , bir tarafı ise enkaz. Bazı geceler olur , bazı şeyler yarım kalır. Bazı insanlar yarım kalır. Bazı hayaller yarım kalır. Tanrının misafiri olarak geldiğini bile farketmez bazen insan.
~espera
İnsan bazen bir şeyleri kabullenmeli.
Kaybettiğini, suçlu olduğunu,bittiğini kabullenmeli. Aksi takdirde sonu olmayan bir belirsizlik içinde boğulur.
Bazı anlar bir daha yaşanmayacak, bazı sözler ve bazı hitaplar bir daha duyulmayacak. Yaşanan o tarifsiz mutluluk bir daha yaşanmayacak. Kabullenmek bitirmek demek değil.
Sadece artık böyle devam edeceğini ve sonun belli olduğunu bilmek ve bunu anlamaktır. Ayrılığı kabullenmek, ölümü kabullenmekten daha zor ve daha acı vericidir. İnsan bazı şeyleri kabullendiği an, bazen boş bir duvara dakikalarca hatta saatlerce bakar ve en son derin bir iç çekip kalkar ya da ağlar. İnsanoğlu hep gider, ya ölüm götürür onu ya da kendi gider. Ama hep gider.
~espera
Düşünürüm, sen burada mısın sevgilim?
Düşünürüm, sen çok mu uzağımdasın?
Neredesin , bilmiyorum ama sensizlik burada...
Gitmiyor bir türlü...
Sen gel , sensizlik gitsin sevgilim...
Çok olan şeyler var... Mesela sensizlik...
Ağır ve acı sevgilim...
Sevgilim , ben yaşamak istemiyorum...
Ben seninle yaşamak istiyorum...
Manasız şeyler var...
Mümkünatı olan şeylerin imkansızmış gibi gözükmesi...
Ne haldeyim bir görsen...
Ne haldesin bir görsem...
Acılar içindeyiz sevgilim...
Bilirim , anlarsın beni...
Ne halde olduğumu bilirsin...
Nasıl bir kederde olduğumu bilirsin...
Vaveylalar içinde seni bekliyorum...
Gelecek misin diye sormuyorum artık...
Gel desem gelir misin ki?
Gel dememle geleceksen , binlerce kez gel sevgilim...
Dilimden düşmez bu kelime yokluğunda...
Çok varsın , çok yoksun sevgilim... Seni özlüyorum...
'G.T.