İnsanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. Böylece zamanı satın alır. Bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. Yani para mutluluğu satın alır.
Albert Camus
Ah ne üzünç ...yokluğun içinde hayallerine sımsıkı sarılmış iki dostun hikayesi ... :(
ıssız bir kasaba… umudunu yitirmiş insanlar… yarını olmayan mevsimlik işçiler… Her gün bir önceki günden farksız ...
yalnızlıklarında kaybolmuş bu insanların arasında var olmaya çalışan iki dost: george ve lennie…
george sert, sabırlı ve zeki bir adamdır; lennie ise zihinsel engellidir, son derece kuvvetli olmasına rağmen çocuksu bir karaktere sahiptir ve fare saplantısı vardır.
Bu ikilinin hayalleri onları ayakta tutan en büyük şanslarıdır . Hayallerini lennieye anlatırken georgea ben bile inanmıştım . Hatta çiftlikte o tüm umutlarını yitirmiş insanların arasından bazı kişiler de bu hayallere ortak olmak istemişti . Ne yazık ki fareler ve insanların en iyi düşünülmüş planları genellikle boşa çıkar ...
Haksızlık, adaletsizlik, hukuksuzluk her yerde. Dünyada ,kıtalarda ,ülkelerde,şehirlerde,ilçelerde, kasabalarda, köylerde. Tabiki Karataş köyünde de...ama en önemlisi insanların içinde.