Ertuğrul Sevim
@Ertugrulsevim
Kendi halinde sade bir yaşam, sade bir kahve ve kitap.
Çanakkale
16.01.1995
9 reader point
Joined on March 2023
320 syf.
·
Not rated
·
Read in 217 days
Reader Follow Recommendations
Bu kentin insanları, yağmura tutulma korkusu nedir bilmez, havanın açmasını beklemezlerdi ya, içlerinden sadece bir tanesi onlara benzemezdi. Bu adam, pencereden gökyüzüne bakan adam…
Bu adamın kimi kimsesi yoktu. Kentin iş kesimindeki koca koca yapılardan birindeydi iş yeri; oraya gider, gelir, evine kimseyi çağırmazdı. Gelmeyeceklerini bilirdi çünkü. Kendi de eşinin dostunun evine pek gitmezdi, üst üste çağrılmadıkça. Sessiz bir adamdı bu. Kimseye kötülüğü dokunmamıştı, kimseyi kırmamıştı şimdiye dek.
Adam evine gelir, yıkanır, dişini fırçalar, yatağına yatardı; kitap okurdu, cıgara içerdi, uyuya kalırdı.
Sayfa 87Kitabı okudu
İçi de, dışı da yapayalnızdı.
Denizim ben, batık aşklarla dolu.
Topla gül goncalarını toplayabilirken,
Zaman akıp gidiyor:
Aynı çiçek sana bugün gülümserken,
Yarın solup gidiyor.
Sayfa 24Kitabı okudu
