Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken,
yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne "güneş" olabildim,
Ne "çocuk" kalabildim...
Özdemir Asaf
"Kötü olan.
Hırsa arsızlığa ve zalimliğe batmış olan insandır ..
Yaradan merhamet sahibi olmasaydı Annelerin yüreğine canından öte koruma duygusu verirmiydi "