Kış yağmurları başladı, ada baştan aşağı toprak kokuyordu. Bu mevsime bayılırdım, soğuk kumlar, çiçek açan beyaz karacaotlar. Odysseus etlenmişti, hareket ettiğinde de o kadar sıklıkla yüzünü buruşturmuyordu. Sinirli hallerinin en kötü kısmı dağılıp gitmişti. Bundan tatmin sağlamaya çalışıyordum. İyi bakılmış bir bahçeyi seyretmek gibi, dedim kendi kendime. Yeni doğmuş kuzuların ayağa kalkmaya çabalamasını seyretmek gibi.
Sayfa 228
Çoğunlukla nefret ederiz kendimize benzeyenlerden, kendi kusurlarımızı dışarıdan görmek bizi çileden çıkarır. Hele ki bu kusurların safça sergileneceği yaşı aşmış ve mesela en ateşli anlarda yüzü buz kesen biri; aynı kusurları kendinden genç veya daha saf veya daha şapşal birinde görecek olsa kargışlar onu!
Sayfa 57
Okur Takip Önerileri
Aşk, mutluluk verici bir arzuyla doluyken olduğu gibi ıstıraplı bir kaygı içindeyken de bütünün peşindedir. Ancak fethedilecek bir şeyler kaldıysa doğar ve varlığını sürdürür. Tamamıyla sahip olamadıklarımızı severiz ancak.
Sayfa 55
Kıskançlık bir türlü kovulamayan, türlü türlü biçimlerde hortlayan bir iblistir ayrıca.
Sayfa 51
Kendini suçlamanın konforlu bir yanı vardır. Kendimizi suçladığımızda başka hiç kimsenin bizi suçlamaya hakkı yokmuş gibi gelir.
Sayfa 24
İnsanların çoğu kendileri değil başkalarıdır. Düşünceleri başkalarının kanaatleridir, hayatları taklit, tutkuları alıntıdır.
Sayfa 32
Düşünmek dünyanın en sağlıksız işidir ve insanlar tıpkı diğer nedenlerden öldükleri gibi düşünmekten de ölebilir.
Sayfa 16
İnsanın kastettiğini tam olarak söyleyemediği bir arkadaşlığın ne faydası olabilir? Herkes cazip şeyler söyleyip memnuniyet yaratmaya gurur okşamaya çalışabilir ama gerçek arkadaş incitmeye aldırmadan daima nahoş şeyler söyler. Aslında gerçek bir arkadaşsa bunu tercih eder çünkü o zaman doğruyu yaptığını bilir.
Sayfa 13