Hiçbir şey yapmadan, öylece durup beklediğin, ,elini kalbine koyduğun, gözlerini kapadığın, içinde olan biteni izlemeye başladığın an, inzivadasındır zaten .
"Hayat eskisinden çok daha zor artık, daha çok çalışmalıyım, daha çok koşturmalıyım, başka yeni şeyler yapabilmeliyim, yeni fikirler üretip hayata geçirebilmeliyim, başka yollar açabilmeliyim" kaygısı gelip yerleşmiyor mu içine?