"Hayat eskisinden çok daha zor artık, daha çok çalışmalıyım, daha çok koşturmalıyım, başka yeni şeyler yapabilmeliyim, yeni fikirler üretip hayata geçirebilmeliyim, başka yollar açabilmeliyim" kaygısı gelip yerleşmiyor mu içine?
İnsan böyle bir şey. Nerede, hangi yaşta olursa olsun, kabuğunu kırıp içine baksan içi cılk yara. Yarasız, dertsiz, sırsız insan yok da, işte kimisi üstünü iyi ötüyor.
Dışardan göründüğü gibi değil ki hiçbir şey. Herkes her şeyi bilecek olsa oturduğumuz evlerde, mahallelerde duramayız. Herkes bir şey saklıyor işte. Biz kimiz ki, ne yalanımız olacak? Birbirimizle ne alıp veremediğimiz var? Koca dünyada küçücük insanlarız, bakınca herkes işinde gücünde.