kat

Zamanı Durdurmanın Yolları Alıntılar
♧♧♧ Orman Yavaşlamanı Her şeyin Yavaşlamasını İstiyorum; Bir andan Bir orman yaratmak Ve sen gitmeden önce O ormanda yaşamak Sonsuza kadar İnsanlar yalnızca görmeye karar verdikleri şeyleri görürler. Bunu daha sonra yüzlerce kez öğrendim ama o sırada benim için yeni bilgiydi. Herkes kendi görüş mesafesini dünyanın sınırı zanneder. Cehalet zamanla şekil değiştirir.Ama hep vardır ve her zaman için ölümcüldür. Gemilerin sonunda durmaları gerekir. Bir rıhtıma, limana, bilinen ya da bilinmeyen bir varış yerine ulaşmaları gerekir. Bir yere varip orada durmaları gerekir. Yoksa gemi olmalarının ne anlamı kalır? Hafızamız en çok,unutmaya çalıştıklarımızı kazınır. "Bir dalga seni öldürebilir. Ya da üstünde süzülürsün.Bazen korkup kaçmak daha tehlikelidir.Hayatı korkarak yaşayamazsın, Tom.Sörfünün üstüne çıkıp ayakta durmaya hazırlıklı olmalısın.Burnunun dibinde bir dalga varken korkuyu boş vermek zorundasın.O anın içinde olmak zorundasın.Gözünü kapayıp yapmak zorundasın.Korkuya kapılacak olursan kendini sörften düşmüş,başını kayalara çarparken bulursun.Ben asla korku içinde yaşamayacağım."
Sayfa 300 - DomingoKitabı okudu
Reklam
-beraber
Yalnızlığın ironik yanı herbirimizin aynı anda yalnız olması
"Kalp bir ışık topuna benzer ve birine yalan söylediğinde -ki, karşındakinin bunu bilip bilmemesi bence hiç önemli değil- o binler- ve milyonlarca ışıktan biri söner. Kalbinin o minicik noktası ışıksız kalır. Yalanların arttıkça, daha çok ışık kaybedersin ve inan bana, sonunda kalbinin kararan noktaları hayatını da karartır. Hiçbir yalan gizli kalmaz.. Bence hiçbir kalp de işıksız kalmamalı."

Reader Follow Recommendations

See All
Zweig
Çünkü insanlık tarihi davetsiz misafirleri sevmezdi; kahramanlarını kendi seçer, ne kadar usandırıcı bir çabaya girerlerse girsinler hakkı olmayanları acımasızca geri çevirirdi; talihin ilerlemekte olan arabasından bir kez düşen kişi, arabaya bir daha yetişemezdi.
Ve eminim ki tüm bu insanlar kelimelerin gücünün farkında değildi.Oysa ben farkındaydım.Düşüncelerin kelimelere ihtiyacı vardır.Kelimelerin de sese. Yıkandığı zaman annemin saçının kokusunu seviyorum .Tıraş olmadan önce babamın yüzündeki sakalların gıdıklayan hissini seviyorum.Fakat onlara bunu hiçbir zaman söyleyemedim.
Reklam
Reklam
Reklam