Esra IŞIK
@Esoes19
Kanatlarımı kendim taktım. Zira hayat tökezleyip düsmeni pusuda beklerken, düştügün yerden kalkman için de tezahürat yapan oyunbaz...
(Gt sadece hakedene)
Hemşire
Lisans
Ankara
Çorum, 2 June 1996
31 reader point
Joined on October 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bugün hava biraz bulutlu
Sanki yağmur yağacak Melek!
Güneş de pusuda;
Yağmura meydan okurcasına mağrur.
Neden bilmem?
Bulutla celalleşen güneşi görünce geliverdin aklıma...
Ne güneş kadar parlak olduğundan; ne de sıcaklığından düşüncem
Sen! ve senin mücadelelerin, kaygıların
içten dışa seni tüketmek için yanıp tutuşan şüphelerin!
Yorulmadın mı Melek?
Benliğinin düşmanı olmak bitirmedi mi seni?
Bizi...
Oysa yağmurdan sonra parlayan güneş olsaydın...
Yedi rengi getirseydin dünyama,
Şimdi sen çöl güneşi;
bense dinmeyen yağmurdaki şemsiyesiz çocuk...
Söylesene değdi mi?
480 syf.
·
Not rated
Reader Follow Recommendations
Bir Deli Rüzgâr dizisinden...
Kelimeler her zaman dudaklarda değildir. Bazen de bir kalemin ucunda beklerler dizilmeyi. Sizin için savaşacak askerler gibi...
Kalabalıklaştıkça yalnızlaştık... insan kaynıyor sokaklar. Bir an geliyor, bir mekân ya da; insana çarpmadan yürüyemiyorsun. Lakin efendim; çarpıyorsun sonra geçip gidiyorsun. Öyle yüzüne bakmadan... selamsız sabahsız kimsesizlige yürüyorsun.
"Üzerine çok düşünmesek! Yaşasak!" dedim.
"İnsan nefes almadan yaşar mı?" Dedi.
Düşünmek onun için nefes almak gibi bir şeydi.
Oysa benim düşünecek bir nefesim, yoktu.
İste öyle başladı, başladığı gibi bitti.
O düşündü ben yaşadım.
O bana geç kaldı, ben ona erken vardım.
Varsa tutan...
İnsan ne garip. Sözleri var, agzından dökülenleri yani. Düşünceleri var sonra bir de, söylemek istedikleri hani. Ne var ki tutmuyor üçü de birbirini.
Kederiniz değil kaderiniz olan insanı tanımanız dileğiyle...