Dünya üstümüze üstümüze geldiğinde kaçacak bir yerler ararız..
Kimsenin olmadığı,sessizliğin hakim olduğu bir yerler...
Hele ki bizi tanıyanlardan kaçarız.
Anlatmak yük olur, düşünme boşver cümlesini duymamak için kapanırız içimize...
Birisi bizi konuşmasakta anlasın.
Geçeceğini hatırlatsın isteriz.
Elimizden tutsun kaldırsın diye bekleriz.
Hadi bak neler geçti gitti bu da geçecek yeter ki dik dur desin diye umarız..