Istırap da en az mutluluk ve keyif kadar insanca. Hatta, pek çoğumuz bilerek veya bilmeyerek hüznü, mutluluğa tercih ediyoruz. Özellikle Doğu felsefesinde bu durum çok açık... Belki de mutluluktan çok önce hüznü, acıyı öğrendiğimiz için seviyoruz bu çok aşina olduğumuz duyguyu...