Bizim burada imanımız gevrerken, meydan boş kafalı, her şeyi bilir görünen allameden geçilmiyor. kendisini çiğneyenleri çiçekle karşılayan kalabalıklara asla güvenmiyorum. Bana gelince, ölmez hayatta kalırsam terhis olduğum gün, tepeleri dumandan görünmeyen dağlar ve karlı yollara son bir kez bakıp "Hoşça kal umut!" diyecek ve başımı alıp gideceğim. Ve gene biliyorum, artık rahata alışamayız. Gamsız ve vurdumduymaz insanlar arasında ne yapacağım, onu da bilmiyorum."
Bazen herşey yolunda gitse bile
Ateşin ortasında bırakır giderler
Sırf da'yanman için ...
Ve bu yangını uzaktan izleyenler
Değmez derler ,
Seni bilemedikleri için ...
İnsan
sevdiğine son kez bakamaz
Oysa ben
deşilen bir yaranın nereye akacağını bilmeden,
ellerim ceplerimde, bir gitmek sakladım
bir gitmek ki ;
Suriye kadar dağıldım her seferinde
bunu kimse farketmedi
ne kazandığım zaferler,
ne rusya, ne united states of america
bulent parlak
Biliyorum, kolay değil yaşamak,
Gönül verip türkü söylemek yar üstüne;
Yıldız ışığında dolaşıp geceleri,
Gündüzleri gün ışığında ısınmak;
Şöyle bir fırsat bulup yarım gün,
Yan gelebilmek Çamlıca tepesine...
-Bin türlü mavi akar Boğaz'dan-
Her şeyi unutabilmek maviler içinde.
Biliyorum, kolay değil yaşamak;
Ama işte
Bir ölünün hala yatağı sıcak,
Birinin saati işliyor kolunda.
Yaşamak kolay değil ya kardeşler,
Ölmek de değil;
Kolay değil bu dünyadan ayrılmak.