DİNMEYEN
Bakışların kayarken
Tel örgüden içeriye
Kanayan bir yara
Gibi dudaklarında
Gülümşeyişlerin
Ne türlü anlatsam
Yalniz olmadığımızı
Dinmeyecek
Yüreğindeki sızı
Biliyorum
Bir anı bile kalmamıştır Geceler boyu sevişmelerden; Binlerce yıl uzaklardadır Binlerce kez dokunduğun ten; Yazabileceğin şiirler Çoktan yazılıp bitmiştir; Ölümdür yaşanan tek başına, Aşk iki kişiliktir.
#Ataol Behramoğlu
İnsan, yasadığı yerlerde beraber bulunduğu insanlara görünmez ince tellerle bağlanırmış; ayrılık vaktinde bu bağlar gerilmeye, kopan keman telleri gibi acı sesler çıkarmaya başlar, hep birinin gönlümüzden kopup ayrılması, bir ayrı sızı uyandırırmış.
Sabahattin Ali'nin dediği gibi :
"Ona dargın değildim; asla kızmıyordum. Sadece üzgündüm. "Bunun böyle olmaması lazımdı" diyordum. Demek ki beni bir türlü sevemiyordu. Hakkı vardı. Beni zaten hayatımda hiç, hiç kimse sevmemişti."