Gözleri güneşe, sen doğma da ben doğayım diyor. 
Yine o buzlu rüzgâr esiyordu yüreğinde..
Reader Follow Recommendations
Sıkı bir ayakkabının ilk birkaç gün yaralar açtığı bir ayağın giderek buna alışıp nasır bağlayarak hiçbir şey hissetmemesi gibi...
-Niye horozlar ötmüyor artık?
+ horozlar hep öter! Ama bazı insan duyar, bazısı duymaz.
-Ben artık duymuyorum.
+ Sabah olmasını istemiyorsun da ondan. 
Herkes bilir ki insan düşlerine söz geçiremez.
İnsan Affedince her şeyi unutur. Ama sadece unutursa çoğu zaman sonradan o şeyler tekrar su yüzüne çıkar.
Acı çok zalim bir şeydi! Neden bütün ağırlığıyla bir seferde gelip aynı hızda geçmiyordu?
Bir şey boğazımı sıkıştırıyor, içimde filizlenen bir hüzün var..
Unut, bir faydası yok. Yavaş yavaş unutacak, unutacaksın, ileride hatırladığında her şey o kadar uzak gelecek ki acı duymayacaksın.