Arturo Bandini erken yaşta babasını kaybettiği için annesi ve kızkardeşine bakmak için çalışmak zorundadır. Ancak kapitalist sistemin çağdaş köleliğini reddettiği için girdiği hicbir işte tutunamaz.
18 yaşında okumayı seven bir gençtir üstelik nietzsche, schopenhaur ve spengler gibi felsefecileri okur. Okuduklarını paylaşacak ve anlayacak kimse yoktur etrafında. Yaşadıklarını ve sistemi sorgularken etrafındakiler için bir yabancı ve ötekidir Arturo Bandini. Bu yüzden de anlaşılmaz bir ucube gibi görünür ondan sıradan davranmasını bekleyen yakınları tarafından.
Ama o bütün bu karmaşa içinde kendini varedebilmek için içsel dünyasına hayallerine kaptırır kendini. En büyük amacı bir yazar olamak olan Bandini kendini hayallere ve yazacağı kitaba öyle bir kaptırır ki gittikçe gerçekle olan bağı zayıflar. Bu dünyanın insanı olmadığını bilir ama bunu anlatamaz ve yalanlar söylemeye başlar kendini kabullendirmek için. Bir süre sonra bu yalanlara kendi de inanır ve hastalıklı bir kişilik hâline gelir.
Hayat zor kapitalizim acımasızdır.
Yaşamak zorunda olduğu hayat ile yaşamayı hayal ettiği dünya arasındaki uçurum çok büyüktür ve Arturo Bandini bu uçurumdan düşerken tutunacağı tek şeyi hayallerdir.
Sistemi ayakta tutan patroncuklar, köle gibi çalışan işçiler ve ahlak anlayışına tutunan zavallı insanlar arasında kendini var etmeye çalışırken yaşadığı zorluklar ve tutarsızlıkları anlatır.
