Yungblud'♥
Yungblud'♥
@Eylulita
LG(B)T♥
''So call me stupid, call me sad
You're the best I've ever had
You're the worst I've ever had
And that keeps fucking with my head.''~
-Yungblud
''I died a hundred times
You go back to her
And I go back to us.''~
-Amy Winehouse
Öğrenci
Lise
Malatya
Hatay
37 reader point
Joined on July 2020
Okuma Hedefleri
Açıkçası kitabı gerçekten sevmedim. 1.yi de sevmemiştim. Yani aslında pek fazla bir şey söyleyemem çünkü okurken 11 yaşındaydım. Az çok neye benzediğini hatırlıyorum ve 11 yaşında bir çocuk o kadar betimlemeyi, ruhsal ögeyi gerçekten kaldıramaz. Bir gün okuyacak tüm kitaplarım biterse ve bana zaman kaybettirmeyeceğinden emin olursam tekrar okuyacağım. İyi yanları olduğunu da hatırlıyorum çünkü. Ha, ama ne kadar iyi yanları olursa olsun, erkeğin kadına hükmettiğini de hatırlıyorum. Bu açıdan pek beğeneceğimi sanmıyorum ama olsun, muhtemelen sadece bir hissi 3 sayfada, aynı cümleleri farklı şekilde söyleyerek, bir kelimeyi 30 sesteşiyle tekrar tekrar kullanan gereksiz sayfaları atlarım. Gereksiz çünkü.
Dün akşam bitti... Kalbim o kadar kırık ki anlatamam. Çok, çok ağladım. Teknik olarak ana karakter için güzel bir sondu ama... Ya yazarcığım neden yaptın ki?):
Serinin son kitabında da olaylar asla durmuyor. Alina, Malyen, Zoya ve birkaç grisha 3. büyüteç olan Ateşkuşu'nu aramaya yolculuğa çıkıyor. 3.büyüteç Karanlıklar Efendisi ile olan savaşlarında son çareleri. Ama büyüteçle ilgili büyük bir gerçek ortaya çıkıyor ve Alina doğduğundan beri yanında olan tek aşkı ve *tek sayılmaz ama neyse* ülkesi arasında seçim yapmak zorunda kalıyor. Alina, Merzost için gereken fedakarlığı yapabilecek mi? Karanlıklar Efendisini ve Karanlıklar diyarını yok etmeyi başaracaklar mı?
Şöyle bir durum var ki, yazar bize birinci kitapta ve ikinci kitapta Malyen'i sevdirmemeye, aksine en nefret ettiğimiz karakter haline getirmeye çalışmış. Malyen üçüncü kitaba kadar benim için basit ve sürekli mızmızlanan salak bir karakterdi. Ama üçüncü kitapta neredeyse Karanlıklar Efendisi kadar sevdiğim bir karakter oldu.
Yani ne diyebilirim ki... Yazar resmen belamızı vermiş, kalbim çok kırık. Karanlıklar Efendisinin zayıf ve sonsuz bir yalnızlık yaşayan yanını görmek beni mahvetti. İçinde gerçekten güzel bir insan vardı, Ravka'yı seviyordu ama yüzlerce yıldır bu kadar kötü bir hayat yaşaması ruhunu karartmıştı sanki. Özellikle en sevdiğim bölümler, Alina'dan ismini söylemesini istediği bölümlerdi. O aslında sadece kendisine benzeyen birine sahip olmak istemişti...
Her neyse. Bu kitapla birlikte seri en sevdiğim ilk 3 arasına girdi. Kesinlikle okuyun.
Bir saniye bile düşünmeden söyleyebilirim ki, okuduğum en güzel şey!
Başlarda klişe gibi görünen kitabımız, saçlarını sürekli toplayan, partilere gitmeyen, 'eğlenmeyen', normal bir arkadaş çevresi olan ama arkadaşlarıyla fazla yakın olmayan, içe dönük, sınıf birincisi 'ailelerin olmamızı istediği türden' bir kız olan Nazlı ve, yakışıklı,
Reader Follow Recommendations
Gerçekten, çok çok güzel bir kitaptı. Fazla hatırlamıyorum çünkü hem eskiden okudum hem de bir günde bittiği için aklımda fazla kalmamış. Ama yinede okuduğum en iyi beş kitap/seri arasına kesinlikle girer.
Eksiksiz derecede güzeldi. Ana karakter aptal değildi, yapılması gerekeni ve ne yaparak mutlu olacağını biliyordu. Ana karakterin hem geçmişinden, hem de yeni hayatından gönül ilişkisi kurduğu iki karakter var. Genelde geçmişinden olan karakter sevilmez ve yeni hayatındaki karakter de çok sevilir. Ama bu kitapta iki erkek karakterimizden hiçbiri rahatsız edici değildi, ikisi de çok iyi karakterlerdi.
Kitapımız her distopyada olduğu gibi refah düzeyinin düşük olduğu, zenginlerin çok zengin olduğu ve fakirlerin süründüğü bir ülkede geçiyor. Ülkede bir sınava göre insanlar 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 diye rakamlara ayrılıyor -kitapta roma rakamları kullanılmıştı.- Karakterimiz kötü bir puana sahip.Ülkeyi Hart ailesi denilen yönetici aile yönetiyor. Kitty, ana karakterimiz, hiçbir işe yaramadığını düşünerek son çare bir genelevde çalışmaya karar verince orada başbakanla karşılaşıyor ve başbakan ona sadece Hart ailesi üyelerinin sahip olduğu 7 rakamını teklif ediyor. Kitty'nin kafası karışıyor ama bu hayır diyebileceği bir teklif değil. Kabul ediyor ve uyandığında kendini Başbakanın yiğeni, Lila Hart'ın bedeninde buluyor. Lila isyankarların arasına katıldığı için öldürülmüş, halk bunu duyup ayaklanmasın diye de Kitty'yi amilyeatlarla onunla aynı hale getirip onun yerine geçmeye zorlanmış. Ama sorun, Lila'nın ölümüne sebep olan isyankarlığın Kitty'nin de içinde olması.
Sevmedim. Hatta nefret ettim. Neden bu kadar abartıldığını asla anlamış değilim ve linç yiyeceğimi bile bile bu incelemeyi yazacağım.
Kitap sürükleyiciydi, evet ama lütfen, karakterlerin duygu dünyaları, hisleri ve değişimleri hiç anlatılmamıştı. Arada 'şöyle yazayım da altını çizsinler' gibisinden yazılmış basit cümleler hariç edebiyata değer hiçbir şey yoktu. Yazarını da pek sevmem zaten, internette gördüğüm kadarıyla samimi gelmiyor bana.
Gerçekten, başarısı ya da edebi değeri olmayan bir kitap. Herkes bunu yazabilirdi, herkesin yazabileceği basit bir şeyi yazmanın pek büyük bir olay olduğunu sanmıyorum.
Ana karakterlerin dünyaları birden karıştı ve sallandı ama onca karışıklığa rağmen düşünce dünyaları asla bu çalkantıları yansıtmadı. Burak ve Mert karakterleri var olmak için vardı kitapta. Bana kalırsa Wattpad klişesi dediğimiz tür kötü çocuk kitaplarındansa bunun gibi yazım dili basit kitaplardır. Bu açıdan acemice ve basit bir wattpad kitabıydı. Başlarda ben de sevmiştim ama başlarda 10 yaşındaydım. Evet çocuklar için güzel bir kitap olabilir ama aklı başında olan tüm tanıdıklarım kitaba başta aşık olup sonradan saçma ve basit buluyorlar. Serinin diğer kitaplarından bahsetmeyeceğim bile, 2 bomboştu, 3 zaten artık berbat ötesi bir şeydi.
İyi okumalar.
