Beyazlamış tenim, korkudan değildi.
Ölüm beyazlığının habercisi olan bu soğukluk ve beyazlık, içimde ölen çiçeklerdendi.
Duygulardan,
Öne eğilmiş başımdan,
Kambur durmuş yüreğimdendi.
Ne çok hayaller doluydu insan oğlunun zihni.
Ne çok umut doluydu kalbi.
Sevgi dolu, sevinç dolu.
Bazen düşünüyorum, ne kazandım sevdaya dair şimdiye dek