Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Eyşi
Eyşi
@Eysii
Öğretmen
300 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Doğal anne, Prema Sundari geç keşfettiğim bir anne. Kitabının içinde oldukça şaşırtıcı ve doğallıktan ne kadar uzak hayatlarımız olduğunu yüzümüze vuran bilgiler var. Son zamanlarda gerek sosyal medya sayesinde gerekse bilgiye kolay ulaşılan bir çağda yaşadığımızı düşünecek olursak bilginin bizi bulma/bizim ona ulaşma hızımız eski dönemlere göre
Ne zamandan aklımda kaldığını hatırlamıyorum ama övülen bir kitap olduğunu hatırlayarak okumaya karar verdim. Bir nebze hayal kırıklığına uğratan Buket Uzuner sevdiğim bir yazar ama her kitabında birtakım eleştiri oklarına maruz bıraktığım anlatımını maalesef bu kitapta da gördüm. Daha önce oklarımı attığım için bu kez çok atmak istemiyorum :)
Çarpık ilişkiler, dağınık aile ve parçalanmış aile/aşk/arkadaşlık ilişkilerinin travmatize edilmesiyle kitabın kahramanı Nilsu benim okurken zorlandığım bir karakter oldu. Yalnız şunu da eklemeden geçemeyeceğim, anlatılanlar travma yaratacak ilişkiler olsa da ne yazık ki Türk aile yapısını temsil ediyor; çok gerçekçi çok net ve yalın noktalara parmak basıyor. Travmatik olması hakikatından parça eksiltmiyor yani. Tasvip etmek zorunda değiliz bu ilişkileri ama biz onaylamıyoruz diye yok sayılmıyor hiçbir gerçek.
Dili yalın ama anlatımı yoğun ve karakter sayısı fazla olduğu için karıştırdığım zamanlar oldu. Daha doğrusu okuyucu olarak karakterleri biraz tanımak hoşuma gider benim, bazen tanıyamadım çünkü çok kişi vardı. Nilsu ve ailesi; Nilsu’nun sevgilileri ve özellikle Teoman. Tanıştığıma, hayat eşlikçileri olduğuma memnunum ama hayatımda olmalarını çok ister miyim emin değilim. Onlar benim hayatımda olmak ister mi orası da ayrı konu :)
Tavsiye edeceğim bir kitap olur mu bundan da emin değilim. Sevdiğim yazarların tüm kitapları okuma alışkanlığı olan biriyim, eğer böyleyseniz bu kitabının da okumalısınız. Zira kitaba adını veren Susamuru hikayesi ve sonu çok ilginçti.
Gelme Lord Poton seni istemiyorum.
Üniversite yıllarında okuyup oldukça şaşırdığım bu kitabı, o zamanlar çok da bir anlam ifade etmediği için tekrar okuma ihtiyacı hissettim ve bu kitabı beğendim lakin 8 aylık hamile biri olarak tıptaki adı Postpartum Depresyonu olan lohusalık döneminden korkmadım desem yalan olur :)
Oldukça güzel ve anlamlı olan kısmı kitabın benim için şuydu;
Okur Takip Önerileri
Bavula sığdıramadıklarım.
Nermin Yıldırım bu kez hikayeleriyle bizi bizden alıp başka bir bize yolculuğa çıkarmaya niyet etmiş gibi adeta.Çünkü kitabı okumaya başladıktan sonra bunca kesmekeş ortasındaki hayatlarımızdan bir nebze sıyrılıp içimizdeki bize yolculuğa çıkıyoruz. Yani ben yolculuğa çıkmaya belki de gönüllüydüm bu da bahanesi oldu diyelim :) Çıktıktan sonra da yolun sonunun değil yolun kendisinin güzelliğinden dolayı bitirmek istemeyeceğim bir seyahat olduğunu söyleyebilirim. Ama her güzel şey gibi bu da bitti.
Bazı hikayeler bizi anlatır bize. Usul usul.. Narin narin..
İç dünyanızın ortaya dökülmesi kadar ortaya dökülmemesinin de rahatsız edici olduğu hayatımızda bizi kırmadan, örselemeden ve vurmadan anlatanlar böyle kitaplardır. Böyle hayatlardır. Böyle insanlardır.
Nermin Yıldırım'ın bir romanını okumuştum daha önce, dili çok başarılı. Kelimeleri dans ettirme yeteneği ve insanın içine işleyen cümleleriyle bence çok güzel bir öykü kitabı çıkarmış ortaya. Hayatın tam içinden, nokta atışı yaptıran hislerle, birsürü hayat hikayesini önümüze sermiş. Anlaşılmayanlar, anlamayanlar, anlatamayanlar ve anlatanlarla birlikte öyle hayatlar okudum ki ben herkese göre bir şey var bu kitapta.
Bavula ne yaparsak yapalım sığamayacak şeylerin olduğu bu hayatta payına düşeni almak isteyen bu kitabı kesin okusun. Bir kenti terk ederken mesela bavula sığamayan şeylerin olduğu gerçeği ile yüzleşirken bu kitabı okumak da benim payıma düşen oldu.
Aşırı tavsiyedir.
Yuva neresidir?
Nedir?
Kimdir?
Kitabın ana teması bence 'yuva' kelimesinin anlamını sorgulatmak. Tek başına bir hayat kurmaya çalışan karakterimizin kızı ve kocasıyla yaşadıkları üzerinden bunu sorgulaması da bize arkasında cevaplanmamış sorular bırakarak son sayfayı kapattırıyor.Zaten bu tarz kitapların amacı da bu. Soruları okuyucuya cevaplatmak. Senin kelimeye kattığın anlama göre, anlama kapasitene ve gönlünden geçene göre cevap bulmak.
Kitabı okurken yaratılan ambiyans hüzün kokuyordu. Kitabın kapağında deniz kenarındaki ahşap ev de bu ambiyansı destekler nitelikte yapayalnız kalmış birinin yaşadığı ev olduğunu hissettirdi bana. İlk sayfadan son sayfaya kadar içimdeki buruk hisle okudum. Mutlulukları yarım, sevinçlerinde bile gizli bir kırgınlık varmış gibi geldi bu kitabın kahramanlarının sanki. Tam mutlu olmaya ramak kalmışken görünmez bir el tarafından hüzne boğulan hayatlar. Yine de mutlu olduklarına inanmışların çıktığı yollar gibi çıkılmış yollar ve o yolların ulaştığı kapılar.
Okudukça hüzünlendim. Denizin kenarına kurulmuş bu ahşap evin çatı katından denize bakarken hayal ettim kendimi. Çünkü sadece o onu yapmak beni mutlu edecekti kitabı okurken. Onlarla birlikte yaşadım sanki. Beni görmediler. Kitabı kapattım hepsiyle vedalaştım. Hepimizin yuvası farklıydı.
