Bütün hayatımız boyunca beklediğimiz ve nereden geleceğini bilmediğimiz huzuru arıyoruz. Ve bitmek bilmez huzur arayışımız hayatta kalmamızı sağlıyor. Aslında yalan söylüyorum . Ben hiçbir şey aramıyorum ve beklemiyorum Sadece duruyorum . Kaçanı da durduruyorum. "Durun!" diyorum. "Gitmenize
gerek yok. Onlar size gelirler."
"Mutsuzluğuna hiçbir çare aramıyorsun " demişti." Ve en büyük acının kendininkinin olduğunu düşünüyorsun . Dünyadan haberi olmayan bütün geri zekalılar gibi."
"Son zamanlarda olup biten felaketlerden sonra
insanoğluna güvenim kalmamıştı;her an bir kötülük olacakmış, başımıza bir haller gelecekmiş duygusu içindeydim."
"Zaman zaman bana gösterdikleri saygı, zekamın
ve bedenimin Üstünlüklerine değil de sadece
elimdeki sopaya bağlymış gibi geliyor hepsinden
kuşkulanıyorum.."
Ve bu sayede bilgeliği ,deliliği ve akıllılığı öğrendim .ama anladım ki , bu da zor bir iş , çünkü bilgeliğin olduğu yerde fazlaca üzüntü var .Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerekir .