- İnsan uzun müddətli tənhalığa adət edir. Sonradan hər kəs bu tənhalığı pozsa, başlayır, o adama öyrəşməyə. Tənhalığa öyrəşmiş insan bəzən özünü güclü bilir, ağrılara, tənhalığa sinə gərəcəyini düşünür. Hər səhər açılanda yenə də tənha olduğunu görür və fəryad edir: "Mən güclüyəm, mən bütün bunlara dözəcəyəm!". Sakitləşdikdən sonra isə yavaşca öz-özünə pıçıldayır: "Mən artıq yorulmuşam...".
Bəzi vaxtlar tək qalmaq istəyirsən. İstəyirsən, yanında heç kim olmasın. Ancaq belə anlarda da beyninə çağırılmamış qonaq kimi daxil olan fikirlər buna imkan vermir...
Həyatda ən başlıca şey nədir? Aclıq həddində yaşayan hər hansı adamdan bu sualı soruşsaq, cavab verər ki, yemək.
Soyuqdan ölməkdə olan adam deyər - istilik. Bu sualı təcrid olunmuş bir yerdə tənha ömür sürən birisindən soruşsaq, yəqin ki, cavab insanlar arasında, başqalarıyla birgə yaşamaq olacaq.
Bəs bu zəruri ehtiyaclar ödəndikdən sonra, elə bir şey olacaqmı ki, ona hər kəsin, hamının ehtiyacı var? Filosofların fikrincə, hə! Onlar inanır ki, insan təkcə çörəklə yaşaya bilməz. Əlbəttə, qida hamıya lazımdır. Sevgi və şəfqət də. Lakin burada başqa bir şey də var, elə bir şey ki, onu anlamağa hamının ehtiyacı var: biz kimik və niyə
buradayıq.
Xoşbəxt mi olmaq istəyirsən?
•Hər arxandan danışana qulaq asma
•Hər söz verən sözünü tutmaz bunu unutma
•Hər tanış olduğun insanı özün kimi hesab etmə
•Kimsəyə layiq olduğundan daha çox dəyər vermə
•Həyatdan küsdürəni deyil, hüzur
verəni seç
•Sənin paxıllığını çəkənlərə gül və keç
Bildiklerini anlat ama akıl vermeye kalkma,
Anlatılanları iyi dinle, ama hepsini doğru sanma,
Sessiz kalmak bir şey bilmediğin anlamına gelmez,
Çok konuşmak ta çok şey bildiğini göstermez,
Herkesi kendine eşit gör, Her kim olursa olsun,
Bir insanı küçük görmek akılsızlık,
Çok büyük görmek de korkaklıktır.
Cesaret akıldan gelirse cesarettir.
Bilgisizlikten gelirse cehalettir.