Ayırdık etinden tırnağı
Tek dilimiz, tek töremiz
Kötülüğü germek çarmıha
Ufku olan gençler
Kopuk zihinlerimiz
Alçak hayatlar altında ezilen
Gitmeliyiz hep birlikte yardıma
Tek umut, tek iyilik
Yetişmek gerek
İçin için bağıran anaların ahına
Bir şarkı, bir türkü
Yeşertmek gerek
Kulağın dibinde ki kovuk ağaçlara
Sıkmak gerek
Bıraktığınız ruh
Temsil edecek bizleri
Sevmek gerek bugünü, yarını
Umudun kaldığı
Diyecekler ki bizlere
Merhaba!