Düşünmemek ve konuşmamak, düşünmek ve konuşmaktan daha iyi geliyor..."
yiğitler ve yol bilenler de ay gibidirler, önce büyür, genişler, ışırlar, sonra ise yitip giderler...
"Ga dimire çerm dimîne; mêr dimire nav dimîne."
Sayfa 73
Okur Takip Önerileri
Ölüm ekmek ve suya dönüşmüş, havaya ve soluğa...
Neden?
"Beni en kötü düşmandan kurtardın..."
"Yahu tamam... En kötü düşman doğa değil, insandır, unutma bak, en kötü düşman insandır..."
"Bu ülkede sözler çok pahalıdır, özgür ülkeler gibi ucuz değil. Bu cehennemde tek bir söz bile insanın hayatına mâl olabilir..."
kimse sözleri ve düşünceleri nedeniyle zindanlara atılmamalı, cezalandırılmamalıdır..."
Dünya mı keder dolu, yoksa yüregindeki korku ve keder mi dünyayı kederle dolduruyor?
Neden bu ülke bu dağlar, kayalar, tepeler, vadiler, bükler, ormanlar, göller, ırmaklar, ovalar, tarlalar, çöller, taşlar kadar huzurlu, dingin, sakin olmaz da kültürel ve siyasi fırtınalara kapılır?
Doğa, her şeyi doğuran ilk ana. Doğa, sonunda her şeyi koynunda uyutan son ana.
Baweriya xwe bi însên neyne, şîrê xav mêtiye...
Belki de yüreksizlerin asıl cezası budur: gerçeği, iş işten geçtikten sonra, artık yapılabilecek hiçbir şey kalmadığında görmek, anlamak.
Bu kentin ne çatılarını ışıldatan ayları sayabilirsin,
Ne de duvarlarının gerisine gizlenen bin muhteşem güneşi.
Ama biz şu karşıdaki surlar gibiyiz. Hırpalanmış, dövülmüş, pek bakılacak hali kalmamış, fakat hâlâ ayakta.