Gölge bilinçli ve bilinçsiz zihnin arasındaki eşikte bekler ve rüyamızda ona kardeş, dost, hayvan, canavar, rehber olarak rastlarız. O, bilinçli benliğimize kabul etmek istemediğimizher şeydir; içimizde bastırılmış, inkâr edilmiş ya da kullanılmayan tüm özellikler ve eğilimlerdir.
Abdal öyküdeki modern kahramanın yaptığı gibi gölgesi ile savaşmaz. Önce onu besler, daha sonra artanlarla kendisi beslenir. Ruhunun karanlık tarafını kabul edip onunla işbirliği yapar. Bastırmaya veya yok saymaya çalışmaz, onun kendisinin bir parçası olduğunu kabullenir, böylece diğer kahraman gibi gölgesi tarafından parçalanmaz.
Postmodern öykü bambaşka bir şey. Bir Ortaçağ Abdalı sembolerle vermek istediği mesajı çok iyi bir şekilde yazar ortaya koymuş. Mükemmel bir eser kesinlikle okunulması gereken bir eser.
