"Yalnız ümitsizliğe düşenlerin alabileceği bir kararla sıkıntılardan kurtulmak için kendisini daha büyük bir sıkıntı girdabına atmak istemişti."
Kitaptaki kadın karakterlerin durumunu, ruh halini anlatan bir alıntı...
Mazlume, İkbal ve Mihriban. Her biri başka başka sebeplerden fuhuş bataklığına sürüklenmiş üç kadın. Mihriban, kocasının ölümünden sonra maddiyata olan düşkünlüğünden dolayı bu yolu tercih eder. Mihriban, kızı İkbal'i yaşlı bir adamla evlendirince, İkbal de hem annesine duyduğu nefretin intikamını, hem kursağında kalan heveslerin acısını fuhuş batağına düşerek çıkarır. Kitapta bahsi geçen esas sefile olan, kimsesiz çocuk Mazlume'ye gelelim. Anne babasını ve hatta hamisini kaybedince sokaklarda dilencilikten ve tehlikelerden kurtulmak için mecburen Mihriban'ın teklifini kabul ederek İkbal ve Mihriban ile yaşamaya başlar. Namusunu korumak için dirense de sonunda İkbal'in sevgilisi İhsan Bey, Mazlume'yi korktuğu felakete uğratır. Ve sonunda onun da hayatı fuhuş batağında son bulur. 14-15 yaşlarında çekmeye başladığı çile bir kaç yıl içinde zirveye ulaşır. İhsan'a gelince annesi de dahil olmak üzere üç kadının hayatını mahveder fakat kendi de aynı felaketin içinde boğulur.
Kadınların hayatının tamamıyla erkeklere bağlı olduğu bir düzeni okuyoruz. Ve bu düzen içerisinde "düşen", "hayatı mahvolan" çoğunlukla kadınlardır.