Füruğ Ferruhzad
@Fatiika
İstanbul
26 Ağustos
8 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
“Bugüne dek varlığa karşı en büyük itiraz neydi? Tanrı...”
Okur Takip Önerileri
Rastlantılardan, dış uyarımlardan elden geldiğince kaçınmalıdır
insan; düşünce gebeliğinde içgüdünün yapacağı
ilk akıllıca iş, çevresine bir çeşit duvar örmektir.
Metabolizmanın hızı, düşünce ayaklarının çevikliğiyle doğru orantılıdır; bir tür metabolizmadır düşüncenin kendisi de.
Kutsal Tine karşı işlenen asıl günah kaba etlerdir.
“Sen sen olarak asıl beslenmelisin ki, gücünün, erdeminin– Uyanış çağında (Renaissance) anlaşıldığı gibi, düzmece sofuluk
katışmamış erdeminin doruğuna varabilesin?”
Bana kalırsa, pişmanlık acısı bir çeşit “kemgöz”dür.
Başarıya varamayan bir şeyi, başarıya varmadığı
için bir kat daha saygın tutmak.
Ve bir gün yeller gibi aralarında esmek, soluğumla soluklarını kesmek istiyorum: Geleceğim böyle istiyor. Gerçekten, sert bir yeldir Zerdüşt alçaltılar için; şu öğüdü verir düşmanlarına, tüküren, balgam atan kim varsa hepsine: Yele karşı tükürmekten sakının!...
Geçti artık baharımın ağırdan üzüntüsü!
Geçti artık haziranda lapa lapa karları hayınlığımın!
Yaz oldum hepten, yaz öğlesi oldum,–
En yükseklerde bir yaz, o soğuk pınarlarla, o mutlu sessizlikle: Gelin dostlar, sessizlik daha da mutlu olsun!
İğrenmem kendisi mi kanatlar yarattı, pınarlar sezen güçler yarattı bana? Gerçekten o tadınç pınarını yeniden bulmak için
en yükseklere uçmam gerekti!– Buldum onu, kardeşlerim! Burada, en yükseklerde kaynıyor o tadınç pınarı benim için!
Ve ayak takımının birlikte içmediği bir yaşam var burada!
İnsandan, ayak takımından iğrenme benim en büyük tehlikem oldu hep.
benim insan sevgim, başkasının duygusunu paylaşmakta değil paylaştığım duyguya katlanabilmektir. Benim insan sevgim sürekli bir kendimi yeniştir. Ama ben yalnızlık olmadan edemem; yalnızlık, yani iyileşme, kendine dönüş, özgür, hafif, esinen bir
havayı solumak...
En koyu Hristiyanlar benden hiç esirgememişlerdir sevgilerini.
Hristiyanlığın amansız düşmanı olan ben, binlerce yıllık alın yazısı yüzünden tek tek kişilere hınç beslemekten uzağım.
Savaşçılık mesleğim dört ilkede toplanabilir.
Birincisi: Yalnız üstün gelmiş şeylere saldırırım, gerekirse üstün gelmelerini beklerim.
İkincisi: Hiçbir bağlaşık bulmayacağım, tek başıma kalacağım ve yalnız kendi adımı tehlikeye atacağım şeylere saldırırım...
Üçüncüsü: Kişilere saldırmam hiç; onları genel, ama usul usul yayılan ve yakalanması güç bir tehlike durumunu görünür kılmak için bir büyüteç gibi kullanırım.
Dördüncüsü: Altında hiçbir kişisel anlaşmazlık yatmayan, geçmişinde kötü deneyimler bulunmayan şeylere saldırırım yalnızca.